اجرا‌های بیشتر، فرصتی برای دیده‌شدن | گفتگو با ۳ کارگردان حاضر در بخش صحنه‌ای سی وچهارمین جشنواره تئاتر خراسان رضوی
سی وچهارمین دوره جشنواره خراسان رضوی در بخش صحنه‌ای، میزبان دوازده اجرا از شهر‌های مختلف استان است.
شکیبا افخمی راد | شهرآرانیوز؛ در این بخش که از پنجشنبه ۱۷ آبان آغاز شده است و تا دوشنبه ۲۱ آبان ادامه دارد، نمایش‌ها در سالن بهار، سالن اصلی تئاتر و سالن استادنوری مقابل هیئت داوران متشکل از قدرت ا... فتحی، عبدا... برجسته و امیرحسین حریری اجرا می‌شود.
همچنین براساس اعلام دبیرخانه، برای نمایش‌هایی که در سالن‌های بهار و استادنوری، روی صحنه می‌روند، دو اجرا درنظر گرفته شده است تا به این ترتیب، تعداد بیشتری از علاقه‌مندان امکان تماشای آثار را داشته باشند. ما هم زمان با آغاز برگزاری سی وچهارمین جشنواره تئاتر خراسان رضوی، درباره اهمیت جشنواره استانی و رویداد‌های این دوره، با سه کارگردان حاضر در بخش صحنه‌ای صحبت کرده ایم که پیش روی شماست.
روند پذیرفتنی جشنواره تا به اینجا
نمایش «تلقین»، به نویسندگی و کارگردانی احسان دبیر، یکی از آثار متفاوت جشنواره امسال است؛ اثری برپایه هنر و مفهوم بدن که اجرا‌های عمومی اش نیز از ۱۶ آبان در تماشاخانه مایان آغاز شده است. به گفته دبیر، این سبک از نمایش که محدودیت‌های تئاتر را می‌شکند و تماشاگر را دچار چالش می‌کند، در مشهد خیلی کم کار می‌شود.
او یادآوری می‌کند: من همیشه سعی کرده ام از سبک وسیاق‌های تکراری دوری کنم و مسیر جدیدی را در کارم پیش بگیرم تا به پیشرفت تئاتر شهرم کمک کند، از این رو چندین سال است در فضای تئاتر فیزیکال و حرکات بدن، مشغول فعالیت هستم.
کارگردان کشورمان با اشاره به ۱۰ ماه تمرینی که برای روی صحنه بردن ««تلقین» پشت سر گذاشته اند، بیان می‌کند: ما در این نمایش با بازیگران نوجوان همکاری و سعی کردیم از طریق هنر بدن، قدرت ذهن انسان و تأثیرگذاری اش در مسیر زندگی او را به تصویر بکشیم.
دبیر که سال گذشته با نمایش «گم» در جشنواره تئاتر استان حضور داشت، درباره روند برگزاری این دوره می‌گوید: به نظرم برگزاری کارگاه‌ها و مراسم مختلف در حاشیه جشنواره امسال، اتفاق بسیار خوبی است که میان اهالی تئاتر پویایی ایجاد کرده است.
او ادامه می‌دهد: ناحقی‌هایی که در برخی دوره‌های جشنواره رخ داده، باعث شده است گروه‌ها انگیزه شان برای حضور در جشنواره را از دست بدهند، اما من امیدوارم جشنواره امسال که تا اینجا خوب پیش رفته است، بتواند گروه‌های بیشتری را برای حضور در دوره‌های آینده ترغیب کند.
این هنرمند درباره اجرای گروه خود در سالن اصلی تئاتر شهر نیز می‌گوید: ترجیح ما، اجرا در سالن بلک باکس بود ولی ازآنجایی که در زمان بازبینی، خودم دو گزینه سالن بلک باکس و سالن اصلی را مطرح کردم، گلایه‌ای از این اتفاق ندارم. دبیر که نمایش «تلقین» را در یک سیانس در جشنواره روی صحنه برده است، درباره دواجرایی شدن برخی نمایش‌ها می‌گوید: امسال به نمایش‌هایی که در سالن‌های کوچک روی صحنه می‌روند، دو سیانس برای اجرا اختصاص داده اند تا افراد بیشتری بتوانند آثار را تماشا کنند، با این حال ترجیح خود من، این است که در جشنواره‌ها یک بار روی صحنه بروم؛ چون دواجرایی بودن، گروه را دچار استرس می‌کند و گاهی باعث می‌شود اجرا‌ها جدی گرفته نشوند.
او در پایان صحبت هایش ابراز امیدواری می‌کند از مسیر جشنواره تئاتر استان به جشنواره‌های منطقه‌ای و فجر راه پیدا کند تا بتواند سبک کارش را به مخاطبان بیشتری نشان دهد.
اختصاص سالن نامناسب
نمایش «۹ خط عمودی، یک خط اریب»، به نویسندگی علی سعیدیان و کارگردانی مشترک یاسر موسی پور و مهدی داوری، نماینده قوچان در سی وچهارمین جشنواره تئاتر استان است. این نمایش که در فضای سوررئال و ابزورد کار شده است، به ذات انسان می‌پردازد و اینکه همه انسان‌ها از ازل تا ابد دوست دارند از سمت تاریکی به سمت روشنایی حرکت کنند.
مهدی داوری که به همراه گروهش حدود چهار ماه درگیر آماده سازی نمایش «۹ خط عمودی، یک خط اریب» بوده است، درباره همکاری مشترکش با یاسر موسی پور در کارگردانی این اثر می‌گوید: ما باتوجه به سابقه دوستی مان و شناختی که از هم داشتیم، تصمیم گرفتیم به صورت مشترک نمایش را کارگردانی کنیم. خدا را شکر در این مسیر به صورت حرفه‌ای پیش رفتیم و دچار چالش نشدیم.
او با اشاره به دو اجرایی که روز جمعه در جشنواره پشت سر گذاشته اند، بیان می‌کند: جشنواره فرصتی است تا گروه‌های مختلف شهرستانی در یک بازه زمانی چندروزه، کار‌های هم را ببینند و به کسب تجربه بپردازند، با این حال متأسفانه در سال‌های قبل به دلیل محدودیت‌های مکانی و زمانی، گروه‌ها برای تماشای آثار دچار چالش می‌شدند و حتی برخی نمایش‌ها را از دست می‌دادند، از این رو به نظرم دواجرایی شدن نمایش ها، اتفاق خوبی است که امسال رخ داده است.
این کارگردان ادامه می‌دهد: البته شاید برای عوامل نمایش، اینکه در یک بازه زمانی کوتاه دو بار روی صحنه بروند، کار سختی باشد ولی درکل فرصت خوبی برای همه شرکت کنندگان است.
داوری با وجود آنکه از روند کلی برگزاری جشنواره ابراز رضایت دارد، از سالنی که برای اجرا به آن‌ها اختصاص داده شده است، گلایه می‌کند: ما چندین بار به دبیرخانه جشنواره اعلام کردیم که با توجه به دکورمان باید در سالن استادنوری روی صحنه برویم ولی این اتفاق درنهایت رخ نداد و به ما تماشاخانه بهار را اختصاص دادند.
او که جشنواره استانی را نقطه آغاز یک سال کاری برای تئاتر می‌داند، در پایان صحبت هایش یادآوری می‌کند: جشنواره تئاتر استان با تمام قوت‌ها و ضعف هایش، نقطه عطفی برای فعالیت هنرمندان محسوب می‌شود. این جشنواره دربین اهالی تئاتر انگیزه ایجاد می‌کند تا کیفیت کارهایشان را ارتقا دهند و به سمت علمی‌تر و تکنیکال‌تر شدن پیش بروند.
داوری همچنین پیشنهاد می‌دهد که برای تأثیرگذاری بیشتر جشنواره، کارگاه‌های آموزشی بیشتری با حضور استادان و داوران برگزار و همچنین شرایطی برای نقد و بررسی آثار فراهم شود.
پرداخت نکردن هزینه‌های نمایش
نمایش «هتلی ها»، به نویسندگی ساناز بیان و کارگردانی مهرداد حسامی از تربت حیدریه، قرار است در روز پایانی جشنواره در سالن استادنوری روی صحنه برود. حسامی که از تیر امسال تولید نمایش «هتلی ها» را آغاز کرده است، می‌گوید نمایشنامه ساناز بیان را به دلیل فضای ضدجنگ و نشان دادن عوارض جنگ‌های مختلف سیاسی و اقتصادی در زندگی نسل‌های بعد، برای اجرا انتخاب کرده ام. به گفته او، این نمایش درباره متولدان دهه ۶۰ است که دوران جنگ تحمیلی بر ایران و آوارگی را تجربه کرده اند.
حسامی و گروهش روز گذشته به مشهد رسیده اند و تماشای اجرا‌های چند روز اول جشنواره را از دست داده اند. از او درباره علت این اتفاق می‌پرسیم که توضیح می‌دهد: امسال برخلاف سال‌های گذشته، دبیرخانه جشنواره از روز اول پیگیر حضور ما در مشهد بود و شرایط اسکان را هم برایمان فراهم کرده بود، ولی ازآنجایی که بچه‌های گروهمان درگیر اجرای یک نمایش طنز در تربت بودند، نتوانستیم زودتر به مشهد بیاییم.
این هنرمند نحوه اطلاع رسانی دبیرخانه جشنواره در این دوره را پذیرفتنی می‌داند و تنها نکته منفی تا به اینجای جشنواره را، دیر اعلام شدن نام داوران بیان می‌کند. حسامی در ادامه صحبت هایش، اضافه شدن بخش‌های جدید به جشنواره امسال را اتفاقی مثبت، قلمداد و بر این نکته تأکید می‌کند که این بخش‌ها باید حمایت شوند و در سال‌های آینده نیز ادامه پیدا کنند تا بتوانند اتفاقات مثبتی را رقم بزنند.
او درباره اجرای گروهش در سالن استادنوری نیز می‌گوید: نمایش «هتلی ها»، اثری بلک باکسی است که دکور عریضی هم دارد، از این رو امکان اجرا در سالن اصلی و همچنین سالن بهار را نداشتیم و باید در سالن استادنوری حوزه هنری روی صحنه می‌رفتیم که خوشبختانه همین سالن را به ما اختصاص دادند.
حسامی که قرار است نمایش نوددقیقه‌ای «هتلی ها» را دوشنبه در دو سیانس روی صحنه ببرد، درباره چالش‌ها و مزیت‌های دواجرایی شدن نمایش‌ها بیان می‌کند: سختی هایش برای تیم نمایش است که باید دوبار پشت سرهم اجرا کنند، مزیتش هم این است که تماشاگران بیشتری آثار جشنواره را می‌بینند، این درحالی است که در جشنواره پارسال، خود شرکت کنندگان برای تماشای آثار سالن‌های بهار و استادنوری با چالش روبه رو می‌شدند و برخی اجرا‌ها را از دست می‌دادند.
او جشنواره تئاتر استان را سکوی پرتاب و فرصتی برای دیده شدن جوان‌ها می‌داند و از شکل گیری ارتباط میان گروه‌های شهرستانی مختلف استان به عنوان مزیت مهم حضور در جشنواره یاد می‌کند: «من در سه سالی که پشت سرهم در جشنواره تئاتر استان حضور داشتم، توانسته ام ارتباط خوبی با هنرمندان سایر شهر‌ها برقرار کنم. این ارتباطات به نظر من به خود هنرمندان و همچنین تئاتر استان کمک می‌کند تا برخی مشکلات را حل و مسیر اجرای نمایش‌ها را هموار کنند؛ برای مثال اگر ما در شهرمان کمبود بازیگر داریم، می‌توانیم از طریق ارتباطاتمان با شهرستان‌های همجوار برای کارمان بازیگر بیاوریم».
از حسامی درباره پرداخت ورودی به گروهش در این دوره می‌پرسیم که می‌گوید: تاجایی که من می‌دانم، هزینه ورودی هیچ زمان قبل و حتی در طول برگزاری جشنواره پرداخت نمی‌شده است و همیشه بعد از اینکه گروه‌ها به شهر‌های خودشان بازمی گشتند، در یک بازه زمانی پانزده روزه تا دوماهه برایشان واریز می‌شده است، از این رو امسال هم هنوز مبلغ ورودی به ما پرداخت نشده است؛ البته این نکته را باید یادآوری کنم که ما هنوز هزینه ورودی جشنواره پارسال را هم دریافت نکرده ایم و وقتی پیگیری کردیم، گفتند که بودجه‌ها خرج شده است.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
